Er was eens een blikje bier en een bananenschil samen in een container.
"Wat doe jij hier!" zei het blikje bier.
"Dat kan ik beter aan jou vragen. Ze hebben mij, na mij eerst van binnen te hebben verwijderd, hier gedeponeerd en er werd bij gezegd dat ze mij in de container met restafval zouden deponeren", zei de bananenschil.
"Dan zit je hier duidelijk verkeerd joh! ons vertrek hier is de afdeling ijzer en plastiek dat is niet voor jou bestemd!” zei het blikje bier.
“Man wat doe je moeilijk, we komen allebei uiteindelijk toch weer samen bij dezelfde afval” zei de bananenschil.
"Dan schijn je niet op de hoogte te zijn dat deze tennisclub ons tegenwoordig gescheiden afvoert!!", zei het blikje bier.
"Dan heeft mijn opdrachtgever mij verkeerde instructies gegeven" zei de bananenschil.
“Ach, vergeef het hun, want ze schijnen niet te weten wat ze doen” oreerde het blikje. “Als je nu stiekem in mijn buidel kruipt merkt niemand het” zei het blikje. En zo geschiede het.



Het moraal van dit verhaal:

restafval hier
plastiek afval daar
ruim het op
en geen gemaar

er zijn vuilnisbakken
kijk eens rond
zeg nu niet
dat je niets vond

het milieu,
het is niet goed
laat nu zien
hoe het moet

afval scheiden doen we hier
dát is de goede manier